Tykocin 1425

kodek · Dołączył: 08 Sty 2006 Posty: 94 Przeczytał: 0 tematów

Dalece idące Podziękowanie za umieszczenie fotografi na stronie. Jednocześnie przepraszam wszystkich.

kodek · Dołączył: 08 Sty 2006 Posty: 94 Przeczytał: 0 tematów

brodzic@neostrada.pl · Gość

Drodgi Panie Marcinie. To bardzo wartościowa praca na rzecz zachowania tradycji i tożsamości Tykocina. Zdjęcia, te stare i te nowe są wspaniałe. Fotografie Tykocina przez Pana zrobione są piękne i oddają tykocińsą atmosferę i nastrój tego niezwykłego miasta. Gratuluję. Ewa Wroczyńska

Marcin Kwiatkowski · Dołączył: 23 Gru 2005 Posty: 217 Przeczytał: 0 tematów

Cóż mogę powiedzieć...dziękuję za słowa wsparcia, miło mi Smile

rosa

Zdjęcia Placu Czarnieckiego wykonane w 1990 roku:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Marcin, jednym z panów, niosących kopie obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej jest Twój szanowny tatuś. Może on określi datę wykonania tej fotografii.
[link widoczny dla zalogowanych]

Marcin Kwiatkowski · Dołączył: 23 Gru 2005 Posty: 217 Przeczytał: 0 tematów

Zdjęcia parku z tego okresu (1990) są dla mnie wyjątkowo wartościowe. Pokazują jego stan z czasów mojego dzieciństwa. Dzięki ! A ta fotka, gdzie jest mój tato, została zrobiona około roku 1985. Dokładnej daty nie byliśmy w stanie przypomnieć.
P.S.: czy jest szansa na to, że ujawnisz tożsamość tego małego blondynka na fotografiach parku? Cool

rosa

Ten mały blondynek na fotografii nazywa się Piotruś Wądołowski i uczy się w tutejszym LO. Trochę urósł w tzw. międzyczasie.

Marcin Kwiatkowski · Dołączył: 23 Gru 2005 Posty: 217 Przeczytał: 0 tematów

Aha...myślałem, że ten mały jegomość ma dzisiaj trochę więcej lat i że mógłby to być któryś z moich znajomych, ale jak widać w ocenie wieku mocno się myliłem. Smile

kodek · Dołączył: 08 Sty 2006 Posty: 94 Przeczytał: 0 tematów

Pierwsze zdjęcie : ciekawi mnie kto siedzi "tych trzech panów " na mojej ławce ?

rosa

Kodek na "Twojej" ławce siedzą najprawdopodobniej jacyś jej współwłaściciele. Nie udało mi się ich zidentyfikować. O rzut beretem od tej właśnie kultowej ławki, za widocznymi na zdjęciu krzewami, był kran z którego korzystali wszyscy "utrudzeni". Szkło walające się w pobliżu wyrażnie sugerowało, że do drinków ta kranówka też się nadawała.

Marcin Kwiatkowski · Dołączył: 23 Gru 2005 Posty: 217 Przeczytał: 0 tematów

... spokojnie. Myślę, że nowe ławki na Placu Czarnieckiego też szybko staną się "kultowe". Tak jak przystanek na Starym Rynku - również - pod pewnymi względami staje się powoli "kultowy" Confused

kodek · Dołączył: 08 Sty 2006 Posty: 94 Przeczytał: 0 tematów

rosa : Ty odrazu domyślnie stawiasz rozcieńczalnik do rzutu beretem. Ja pytam . Kto bez mojej wiedzy pozwolił zając miejsce?
Marcinie : ale to już nie będzie tego klimatu po postawieniu nowych ławek. I czy kran pozostanie w swoim miejscu?
Przeciez wiecie : spragnionego napioć głodnego nakarmic.

rosa

Kodek, ci trzej na "twojej" ławce wyglądają na zupełnie nieświadomych profanów.Ja się nie upieram przy tym kranie. Ostatecznie może być fontanna Idea

.
Jeszcze o fotkach jako takich. Marcin ten Twój avatar, którym sygnujesz swoje posty i komentarze jest niezły. Wyglądasz na nim jak Nicolas Cage Razz

Marcin Kwiatkowski · Dołączył: 23 Gru 2005 Posty: 217 Przeczytał: 0 tematów

Eee...myślałem, że może jak Dave Gahan. Sad

No, ale ostatecznie Nicolas Cage też może być Wink

A tak na poważnie - dzięki Cool

Marcin Kwiatkowski · Dołączył: 23 Gru 2005 Posty: 217 Przeczytał: 0 tematów

No, wsparła mnie Pani Ewa Wroczyńska. Oto co ma do powiedzenia w sprawie Twojej ostatniej fotki, Rosa (dziękuję Pani Ewo!):

Podaję tutaj szczegóły dotyczące zdjęcia z Obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej: zdjęcie zostało zrobione 3 czerwca 1986 r. Są na nim:Jego Ekscelencja Biskup Łomżyński, ś.p. ksiądz proboszcz Tadeusz Gładkowski, ą.p. ks. infułat Stanisław Wierzbicki( rektor pobernardyńskiego klasztoru, ksiądz Urban Proboszcz parafii Złotoria (skąd Obraz przyprowadzono, ksiądz Jerzy Abramowicz (pochodzi z Tykocina). Obraz niesie Bogusław Kwiatkowski ( w kostiumie Starego Kiemlicza) oraz Marek Kisielewski ówczwsny dyrektor Gminnego Ośrodka Kultury w Tykocinie. Widać też młodego Andrzeja Gołaszewskiego, sołtysa dzielnicy Nowe Miasto.

W trakcie uroczystości nawiedzenie Cudownego Obrazu w kościele parafialnym w Tykocinie 3 czerwca 1986 r. wystąpił Tykociński Teatr Amatorski ze sztuką "Obrona Częstochowy". Rezyserem i dyrektorem Teatru był ksiądz Lech Łuba, rolę Kmicica grał Marek Kisielewski, Kiemliczów Bogusław Kwiatkowski, Jerzy Pawluczuk i Jacek Sokół (wspaniałe kreacje). Niezapomniną rolę zdrajcy Kuklinowskiego odegrał Ryszard Baczewski. Pana Zbigniewa Pogorzelskiego podziwialiśmy w roli przeora Jasnej Góry ojca Augustyna Kordeckiego. Pamietam także Jolę Najecką, Krysię Kurowską, Agatę Sokolewicz, pana Mariana Kwiatkowskiego (w roli Żyda), Tadeusza Kwiatkowskiego,śp. Jana Gołaszewskiego.... może jeszcz ktoś coś doda?

Jeszcze na omawianym zdjęciu pominęłam Jurka Pawluczuka (młodego Kiemlicza), który także niesie obraz. Orszak idzie od Pomnika Orła Bialego, ulicą 11 Listopada w kierunku kościoła. W tle widać wznoszone mury domu pana Włodzimierza Melechowicza. Pod Pomnikiem odbyła się wzruszająca uroczystość powitania Cudownego Obrazu. Orzeł miał wstęgę z napisem "Witam Ciebie Królowo Moja". Kaiądz Biskup Łomżyński dokonał poświęcenia Pomnika. Wobec władz PRL-u, ta uroczystośc była oczywiście nieoficjalna. Trzeba pamiętać, że to czasy bezpośrednio po stanie wojennym, kiedy panował komunistyczny reżim, a za publiczne okazywanie szacunku Pomnikowi Orła Białego groziło napiętnowanie.

rosa

Jestem bardzo wdzięczna za obszerne wyjaśnienia dotyczące, jak się okazuje, historycznego wydarzenia utrwalonego w kadrze. Dziękuję.
Pani Ewo! Posiadając tak rozległą wiedzę jest Pani naszym dobrem narodowym Smile

Proszę o siebie dbać. Smile

Pozdrawiam.

AWAR

Droga Roso. Dziękuję . Dbam o siebie jak umiem. Jestem bardzo szczęśliwa, że dzięki wspaniałym Korespondentom tej strony, mogę odkryć wiele nie znanych mi dotąd fotografii i dowiedzieć się ciekawych rzeczy. W niedługim czasie chciałabym zamieszczać osobliwe kalendarium Tykocina z czasów Jana Klemensa Branickiego. Będzie to prawdziqwe "życie na gorąco" sprzed 240 lat. Pozdrawiam serdecznie. Ewa W.

AWAR

Zdjęcia Sławka Pogorzelskiego przywołały moje wspomnienia Tykocina sprzed 30 lat, gdy tu przyjechałam do pracy. Jakże wtedy to miasto wydawało mi się tajemnicze, dzięki takim właśnie krajobrazom. Ile tam było urokliwych zakątków, uliczek z małymi domklami, stojącymi wprost na chodniku, ile pięknych ganeczków. Pamiętam, jak biegałam oglądać Jordykę, Nadkanalną, Zatylną! Gdzie to znikło? Czy nowoczesność jest taka fascynująca? A może za nastepne 30 lat będzie ktoś z rozrzewnieniem wspominać kolorowy siding, sztuczne okna, pretensjinalne łuki oraz kolumenki i nie pasujące do naszego miasta ozdobne willowe, ni w pięć ni w dfziesięć, ogrodzenia z żelaznymi bramami? Mam nadzieję, że one jednak nie przetrwają, a Tykocinianie powrócą do tradycji swoich pradziadków, którzy mieli bardzo dobry gust, wyczucie dobrego smaku i odznaczali się wysoką kilturą osobistą. Pozdrawiam. Ewa Wroczyńska.

AWAR

Urokliwość dawnej architektury drewnianej dostrzegł już Zygmunt Gloger, który poświęcił temu wiele stron swoich dzieł. Odsyłam do "Budownictwa drzewnego i wyrobów z drzewa w dawnej Polsce", luc chociażby do bardziej znanej "Encyklopedii staropolskiej". Drewniane chaty i dwory budowali cieśle wiejscy i miejscy, odznaczający się wielkim smakiem artystycznym. Na obrazach dawnych mistrzów (Matejko i inni) widać to całe piękno i harmonię: ozdobne ganki, domy z podsieniowymi kramami, gzymsy okienne i inne szczegóły. Nawet kramnice, czyli zwyczajne budy handlowe, budowano z dbałością o estetykę. Gloger zamieścił w Encyklopedii rysunek kramnicy domkowej z Tykocina z 1862 r. Poza tym domy miały swoje rozplanowanie. Także bryła zewnętrzna stanowiła doskonałą formę plastyczną. Miała wyważone proporcje i nie rzaiła niezgrabnością, jak dzisiejsze wille nowobogackie. Przyznaję Pawłowi rację, że warunki życia były dawniej inne, trudniejsze. Poziom gospodarczy niższy i inne materiały budowlane. Jednak wbrew pozorom było bardzo dużo budulca drzewnego (na Podlasiu i w ogóle w Polsce). Konstrukcje drewnianych domów są przykładem wielkiej sztuki przez duże S. Dzisiaj w USA są specjalne organizacje zrzeszające cieśli i ludzi, którzy uczą się na nowo tej sztuki. Nawet kiedyś w 2003 r.) przyjechali do Tykocina i Białegostoku, by od zwykłych cieśli polskich uczyć się tej sztuki. Proszę zobaczyć nawet w muzeach zwykłe przedmioty codziennego użytku (wałki, łyżki, miski, kopańki), jak były wykonane i ozdobione. Nie robili tegoprzecież wykształceni artyści, ale zwykli nieuczeni ludzie, którzy posiadali wrodzone zdolności i poczucie piękna. Przestrzegam więć przed niedocenianiem naszych pradziadków. A doświadczenie dzisiejsze pokazuje, że bogaci ludzie przeważnie gustu nie mają. Aż zęby bolą!!!! Pozdrawiam Ewa W.

Marcin Kwiatkowski · Dołączył: 23 Gru 2005 Posty: 217 Przeczytał: 0 tematów

Ja również zbudowałem dom z pustaka, cementu i cegły. Czy zrobiłem to tylko dlatego, że te materiały - oprócz niegdysiejszego drewna - są dzisiaj dostępne?
Nie, dlatego że na drewno mnie nie stać - wolałbym mieć dworek w starym stylu i nie wątpię, że jakiś procent tych, którzy wybudowali sobie domy z dostępnych dzisiaj materiałów ma jednak artystyczny zmysł. Myślę, że nie można oceniać ich gustu po fasadzie ich domostwa...